In plaats van een autorit naar de stad en een bezoek aan een mijntje, verkiezen we om in de buurt van de camping te blijven en nog een wandeling in het nationaal park te maken. Het pad is "iets" makkelijker dan gisteren. Toch is er nauwelijks een stukje waar je zeker van bent dat je je voet recht kunt neerzetten.
Deze keer zijn er ook hondenhindernissen.
Het is een hele klus om jezelf heel te houden, zijn er twee 40 kg zware projectielen die elk hun eigen pad kiezen.
Moeten we hier omhoog?
Waar is Valle?
Mooi t-shirt bij de lucht
Met temperaturen rond de 28 graden is het warm voor mens en dier. De honden zwemmen en/of pootjebaden en drinken wanneer we één van de meertjes aandoen.
Terug op de camping wordt er meteen verkoeling gezocht in Unden. B. vindt de stenen die boven water uitkomen zeer verdacht. T. jaagt schaatsenrijders.
Gedurende de tijd dat L. boodschappen doet bij de plaatselijke mini supermarkt (20 minuten rijden) valt W in slaap op de bank van een picknicktafel. Na enige tijd blaft T. naar een andere hond waardoor W. wakker schrikt en van de bank af valt. (Hilarisch volgens enkele andere kampeerders)
We hebben de verkeerde gasfles meegenomen en geen BBQ. Gelukkig kunnen we koken in de keuken van de camping en bouwt W., van drie+ oude barbecues achtergelaten op het terrein, één werkende om toch een “normale lekkere en kleurrijke campingmaaltijd” op tafel te kunne toveren.
Leren dat water niet alleen maar is om ze zwemmen en te jagen zorgt voor een vertederend beeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten