Er was eens een hele mooie vlinder, Atta Lanta. Die warmde zich op in het ochtendszonnetje
Atta had wel trek in een ontbijt en vloog naar een rottende peer die op het gras lag. De peer kon Atta heel gemakkelijk met de benodigde zoete suikerrijke voorzien, voor de rest van de ochtend
Buiten vliegen als tafelgenoten, kwam er ook nog een grote wesp aangevlogen; geen gewone wesp, maar een Hoornaar,
Hoornaar zette zich ook op de rottende peer ...
... en deed net alsof ie een wesp was, want wespen lusten rottende peer.
Maar Hoornaars lusten helemaal geen peer, die lusten insecten. Atta is een insect, maar was zich niet bewust van het naderende gevaar
Hoornaar besprong Atta, en ze rolden van de peer af in het gras. Het was een zeer kort gevecht, waarbij Atta zich niet kon bevrijden uit de kaken van Hoornaar. Hoornaar begon meteen met het ontleden van Atta.
Hoornaar vloog we met het buikstuk van Atta. Atta was het lekkere ontbijtje van Hoornaar geworden.
Wat een horror.
Nu had Hoornaar weer voldoende energie
Om achter andere moeilijker te vangen prooien aan te gaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten