Geen wonder ...

... dat er weinig gebeurd in het familieleven .... in September ...

Niets gebeurd!

Wanneer we oma aan de lijn hebben "is er op de blog" niets gebeurd. Maar er is niets kan iets zijn als niets niet wordt gepubliceerd.

• Vrijdagavond: Gegeten een prachtig huis van een interieur ontwerper
• Zaterdagochtend: Gestalde goederen van de garage naar het stortje gebracht, zodat de auto in de garage kan staan en we s'ochtends niet meer hoeven te krabben (het vriest al snachts)
• Zaterdagmiddag: W. gefietst, L. rond het huis, R. uit logeren
• Zaterdagavond: W. heeft een ascheidsfeest van een duitser die naar de grote stad vertrekt.
• Zondagochtend: W. fietst
• Zondagochtend en middag: W. bruncht en kijkt met wat fietsers naar de WK wielrennen. Ondertussen worden er plannen gesmeed om eventueel de toertocht LBL (Luik-Bastenaken-Luik) te fietsen in 2014. 
• Zondagavond: Uit eten met de bewoners van de schotse "enclave".

Wit gras

De eerste nachtvorst -2 °C houden we ook altijd bij, bijvoorbeeld zodat mensen in Australië weten wat winter zou kunnen zijn. Twee dagen ervoor was het 0,0 °C dus die telde niet.

"Teamtraining"

Vandaag was er een ploegentijdrit georganiseerd door de fietsclub in een nabijgelegen dorp. Fieters van de Elmhult Sport Club, deden mee bij wijze van een "trainingsrit".

Het ging er voor sommige teams wel heel professioneel aan toe:
 

 

Anderen reden met "gewone fietsjes" 2/3 van de snelheid van de echte professionals (die op dezelfde dag het wereldkampioenschap reden a 53,4 km/h)

 



Een pool, een hongaar ...

... en een nederlander verfden een huis in Zweden Falurood. Klinkt als het begin van een grap maar het was bittere ernst. W. kreeg gisteravond een telefoontje. Het huis van de pool wordt verbouwd en het het deel waarvan het hout was vervangen moest een laagje verf hebben. De herfst is ingetreden, de nachten zijn net boven het vriespunt en dit kon wel eens het laatste weekend zijn dat er geverfd kon worden omdat de verf vorstvrij moet drogen. Er was dus haast bij en extra handen waren gewenst.

De "betaling": Een heerlijke door een hongaarse traditioneel gemaakte Gulyás,

Handbalschool

N. mag handbal uitproberen in de sportschool en heeft er erg veel plezier in. Iets voor de toekomst?

 

Nog één ...

R. heeft er al 3 blijvende kiezen moeten laten trekken, omdat ze te wienig plaats in haar mond heeft. Vandaag was de derde, nog één te gaan. Wat een dappere dame!

Goed gelezen !

R. en N. hadden gedurende de vakantie 5 boeken gelezen. Van alle boeken een korte samenvatting gemaakt en over één boek verteld op school tegen de bibliothekaris. De prijs voor goed gedrag ....?

 

 

... een boek uitzoeken ...

4th 4-eye

Genieten ...

Optimaal genieten van de hogere dan normale temperatuur en de zweedse natuur. Tijdens de lunch besluiten, half uurtje pakken en een uur later alles geinstaleerd op een schiereilandje in het meer.

We hadden het schiereiland voor onszelf totdat rond 18:00 ongeveer20 luidruchtige denen het eiland innamen

Op hun ontdekkingstochten spotten de meiden drie ringslangen die we helaas niet op de gevoelige plaat hebben kunnen vastleggen.

Zoek de "Frying pan" 

De bewoonde wereld, veel lichter door de lange sluitertijd.

Familiefestival

De zomer werd afgesloten met het familiefestival. Wij konden ons verheugen op een concert van:

 

Sean Banan, jawel Sean Banaan, het zweedse goede voorbeeld voor de kinderen met songtitels als , kus kus, handjes in de lucht, schudden met je kont ...

Daarna kwam Yohio op het podium maar aan dat playbackende tienervoorbeeld (anorexia gevoelige jongen in meisjeskleren, vooral hip in Japan) maken we geen woorden vuil.

 



 Zweedse "zomer" is altijd kans op een bui.

 

Het derde idool wat in 1979 op het Eurovisiesongfestival  10e werd met het lied: Johnny de Rukker, hebben we ook maar geheel links laten liggen.

 

Maar dan de fietstocht naar en van het terrein ! Tien gevaarlijk enthousiaste kinderen en evenveel peentjes zwetende ouders fietsend door een met mensen gevuld dorp vanwege allerlei aangeboden activiteiten. De mensen stonden stil en keken naar hetvoorbijfietsende bonte gezelschap. Een amerikaans meisje riep enthousiast: "Wij lijken wel op een parade!"