Weer on-line

We zijn even verstoken geweest van een computer door een gecrachte harde schijf maar zijn weer on-line.

Vanwege de vele gebeurtenissen in bijna drie maanden blogachterstand volgt hier slechts een korte vakantie impressie.

Eerst werd Nederland aangedaan. Sander werd 40 en ter ere van deze gelegenheid werd een groot feest gevierd. Veel familie was aanwezig en het was heel erg leuk om even bij te kletsen. Met opa en oma Keijzer bezochten we Madurodam. Nederland in het klein vonden Robin en Noor heel interessant, net als de tramreis van Delft naar Den Haag en weer terug.

Door naar Frankrijk. Buis les Baronnies. Een klein dorpje in de Drome aan de voet van de Mont Ventoux. Op de camping van een eigenzinnige eigenaar hebben de twee jongedames al na vijf minuten nederlandse vriendinnetjes. Volgens een folder laat de eigenaar alleen sympatieke gasten toe, dus dat compliment kunnen we snel in de zak steken.
Eva en Laurens hadden een bruiloft in de buurt van Orange en kwamen twee dagen onthaasten op de camping. Met een sterrenkaart werd ‘s avonds de geheimen van de universum ontrafeld.
De vakantie stond verder wel erg in het teken van de gigant van de provence: “de Mont Ventoux”. Er zijn aardig wat colletjes genomen als training om de berg te beklimmen.
Twee dagen voor de tour op de top van de gigant van de Provence zou finishen, is Walter er naar boven gefietst. De drie dames gingen mee voor morele ondersteuning. Een aantal van de vele duizenden reeds op de flanken gestationeerde Tour toeschouwers, schreeuwde de amateurs al omhoog. Boven op de berg mistten we de aan Robin en Noor beloofde snoepkraampjes.
Een week later hoorde we een gezegde in het dorp beneden aan de voet van de berg. “Hij die de top een keer bedwingt is een winnaar. Hij die aan de tweede keer begint heeft ze niet alle vijf op een rijtje.” Dan maar nog een keer, samen met een fietsgezel (de vader van twee campingvriendinnetjes van Robin en Noor: Alexander). Gelukkig waren de snoepkraampjes er nu wel.

De Tour kwam langs, door het dorp. Wij besloten om iets verder te gaan staan, minder druk. Met wat geluk stonden we net voor de verzorgingsposten waar alle wielrenners bidons weggooien. Het werd beter. De Rabobankploeg zette zijn bus op tien meter afstand. Uit de bus stapte een vlijmenaar: Ton van Engelen. Even later stopte Adrie van der Poel die als chauffeur voor gasten van de Rabobank rondreed. De kopploeg kwam langs met o.a. de latere etappe winnaar, Garate, die hier net een tasje aangereikt heeft gekregen.
....daarna het grote peloton met de latere winnaar, Contador, al in het geel. De Ventoux is niet de scherprechter geworden die de organsatie en het publiek ervan had gehoopt.
s’ Avonds was het alweer genieten van het uitzicht vanaf onze staanplaats onder het genot van een Côtes du Ventoux.
Er werd veel zwommen. Elke dag minimaal 1 maal in het zwembadje van de camping. Er mag niet gesprongeb en gedoken worden dus fungeerde vader als duikplank of kattepult voor meer kinderen dan alleen zijn eigen. Robin ontpopt zich tot de tolk van een schare kinderen (tot een jaar of 15). Samen met belgische kinderen die frans naar het nederlands vertalen is het mogelijk om met engelsen, fransen, belgen en nederlanders samen te spelen. Tweemaal zijn we naar een prachtige riviertje geweest in de Gorges de Toulourenc in de schaduw van wederom de Mont ventoux.